Nje papafingo ne catine e kohes , nje tablo e pasur me kolorite te zbehta melankolike dhe ndoshta nje melodi relaksuese ne koncertin simfonik te jetes : Kjo eshte heshtja
Ne bregdetin e jetes ndodhen guralec te ndryshem ku heshtja eshte nje guaske boshe , por qe pasqyron reflektim.
Uni qe rri fshehur ne horizontin e erret , i burgosur , si ushtari i arratisur nga lufta e qe vigjelon mbi kujtimet e bukura te jetes .Flamuj melankolie qe valeviten ne tokat djerr te fermes se ndjenjes vetmitare e qe festojne Hallowinin e heshtjes.
Mos valle heshtja eshte nje ndjenje e glorifikuar , nje ndertese palafite per endacaket , apo nje imazh i urryer ?!
Atehere kur je konfuz ne vendimet qe duhet te marresh , ne fjalen qe do te thuash , apo ne tabune qe do te thyesh eshte me mire te heshtesh... Te strukesh ne kete shtepi te ngrohte e te lesh shiun te bjere e diellin te dale .Kur je i pavendosur ne udhekryqet e jetes dhe nk di ke rruge te zgjedhesh eshte me mire te heshtesh...
A thua valle se heshtja do te te imponoje forcen e besimit?!
Heshtja eshte forma e vetme e ndermjetme mes te guxuarit e te qendruarit i skulpturuar me mosperfillje ndaj imazheve qe trokasin ne televizionin bardh e zi te jetes...Nderkohe qe merimanga e jetes vazhdon te thur rrjeten e saj ne magnetotrurin njerezor , heshtja vazhdon ben ecejake ne udhekryqet e mendjes njerezore duke trokitur ne cdo porte e duke kuruar cdo plage ...
Nderkohe qe njeriu vrapon pa reshtur ne maratonen e jetes pa pasur vend ku te pushoje heshtja i ofron nje stol duke i thene : "Ndal , qetesohu , reflekto para se te nisesh serisht garen" .
Ka momente kur eshte me mire te heshtesh sesa te buzeqeshesh , te flasesh apo te qash . Heshtja eshte nje mesuese e perkushtuar , nje liqen qe pasqyron gjithcka qe s'kemi guxim ta themi.
Ajo eshte fjale memece brenda fjales qe s'thote asgje por le te nenkupohet gjithcka.
Eshte e vertete qe nk ka medikament per te sheruar gabimin por ekziston nje kure per ta parandaluar "Heshtja".
Uni qe rri fshehur ne horizontin e erret , i burgosur , si ushtari i arratisur nga lufta e qe vigjelon mbi kujtimet e bukura te jetes .Flamuj melankolie qe valeviten ne tokat djerr te fermes se ndjenjes vetmitare e qe festojne Hallowinin e heshtjes.
Mos valle heshtja eshte nje ndjenje e glorifikuar , nje ndertese palafite per endacaket , apo nje imazh i urryer ?!
Atehere kur je konfuz ne vendimet qe duhet te marresh , ne fjalen qe do te thuash , apo ne tabune qe do te thyesh eshte me mire te heshtesh... Te strukesh ne kete shtepi te ngrohte e te lesh shiun te bjere e diellin te dale .Kur je i pavendosur ne udhekryqet e jetes dhe nk di ke rruge te zgjedhesh eshte me mire te heshtesh...
A thua valle se heshtja do te te imponoje forcen e besimit?!
Heshtja eshte forma e vetme e ndermjetme mes te guxuarit e te qendruarit i skulpturuar me mosperfillje ndaj imazheve qe trokasin ne televizionin bardh e zi te jetes...Nderkohe qe merimanga e jetes vazhdon te thur rrjeten e saj ne magnetotrurin njerezor , heshtja vazhdon ben ecejake ne udhekryqet e mendjes njerezore duke trokitur ne cdo porte e duke kuruar cdo plage ...
Nderkohe qe njeriu vrapon pa reshtur ne maratonen e jetes pa pasur vend ku te pushoje heshtja i ofron nje stol duke i thene : "Ndal , qetesohu , reflekto para se te nisesh serisht garen" .
Ka momente kur eshte me mire te heshtesh sesa te buzeqeshesh , te flasesh apo te qash . Heshtja eshte nje mesuese e perkushtuar , nje liqen qe pasqyron gjithcka qe s'kemi guxim ta themi.
Ajo eshte fjale memece brenda fjales qe s'thote asgje por le te nenkupohet gjithcka.
Eshte e vertete qe nk ka medikament per te sheruar gabimin por ekziston nje kure per ta parandaluar "Heshtja".
0 comments:
Post a Comment