
Vetëm kur tymi ishte shpërndarë dhe demokracia ishte rikthyer, njerëzit kuptuan se nuk kishte patur kufomë, dhe nuk kish patur as Smid. E gjitha ishte një fabrikim, diçka e ëndërruar nga aktivistët çekë dhe që ishte përcjellë për mediat perëndimore nga një burim normalisht i besueshëm. Megjithatë, në atmosferën e nxehtë të 1989-ës u mendua si gjë e vërtetë – dhe kjo kishte rëndësi. Smidi frymëzoi direkt 10 milionë vetë që të luftonin për lirinë e tyre, atëherë kur nevojitej më shumë. Pa të, fundi i komunimit në ish Cekosllovaki mund të mos kish qenë aq i shpejtë.
0 comments:
Post a Comment